ด้วยความยุ่งมีบุตรภรรยาเป็นต้น ส่วนญาณของภิกษุเป็นของเร็ว เพราะความ
ยุ่งนั้นถูกสางแล้ว เนื้อความนี้นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงแล้วด้วยบทนี้
ว่า ผู้เป็นมุนี สงัดเงียบเพ่งอยู่ในป่า ก็ภิกษุผู้เสกขมุนีนี้ สงัดเงียบด้วย
กายวิเวกและจิตวิเวก และเพ่งอยู่ในป่าเป็นนิตย์ ด้วยลักขณารัมมณูปนิชฌาน
วิเวกและฌานเห็นปานนี้ของคฤหัสถ์จะมีแต่ที่ไหน ก็อธิบายในคาถานี้ มีเพียง
เท่านี้แล.
จบอรรถกถามุนิสูตร แห่งอรรถกถาขุททกนิกาย
ชื่อ ปรมัตถโชติกา
ก็วรรคที่ 1 โดยชื่อว่า อุรควรรค
โดยนัยแห่งการพรรณนาเนื้อความ จบบริบูรณ์แล้วแล

รวมพระสูตรและอรรถกถาที่มีในวรรคนี้ คือ

1. อุรคสูตร 2. ธนิยสูตร 3. ขัคควิสาณสูตร 4. กสิภารทวาช-
สูตร 5. จุนทสูตร 6. ปราภวสูตร 7. วสลสูตร 8. เมตตสูตร
9. เหมวตสูตร 10. อาฬวกสูตร 11. วิชยสูตร 12. มุนิสูตร บัณฑิต
เรียกว่าอุรควรรค.